ಮೂರು ಜಡೆಯ ಮುದ್ದು ರಾಕ್ಷಸಿ...

ಕಾಲಿ ಕೂತಾಗ ನನಗೆ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಮೆದುಳೆ ಇಲ್ಲವೇನೊ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸೋಕೆ ಶುರುವಾಗುತ್ತೆ, ನೀನ್ ಬರೊಲ್ಲ ಸರಿ, ಆದರೆ ನಿನ್ನ ನೆನಪ್ನನಾದ್ರು ಕಳಿಸಬಹುದಲ್ಲ. ನಮ್ಮಿಬರ ಸಂಬಂದ ಒಂಥಾರ ನಿಂತು ನಿಂತು ಸಾಗೊ ಸಿಟಿ ಬಸ್ಸಿನ ಹಾಗೆ, ನೀನೆ Driver ನಾನೆ Conductor, ಪ್ರತಿ ಸಾರಿ ನೀನು ಬಸ್ಸು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಾಗಲು ನನಗೆ ಎದೆ ಡವ ಡವ ಅನ್ನೊಕೆ ಶುರುವಾಗುತ್ತೆ, ಯ್ಯಾರಾರೊ ಒಳಗೆ ಹತ್ತಿ ಬರ್ತಾರೆ, ನಮ್ಮಿಬರಿಗು ಎಕಾಂತ ಭಂಗ, ಹತ್ತಿದವರನ್ನೆಲ್ಲ ನಾನು ಕೇಳೋದು ಒಂದೆ ಪ್ರೆಶ್ನೆ "ಎಲ್ಲಿಗೆ" ಅವರು ಎಲ್ಲಿ ಇಳಿತಾರೆ, ಮತ್ತೆ ಯಾವಗ ನಮ್ಮಿಬರಿಗು ಎಕಾಂತ ಸಿಗುತ್ತೆ ಅನ್ನೊದಷ್ಟೆ ನನ್ನ ತಲೆಲಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿರುತ್ತೆ. ಪ್ರತಿ stopನಲ್ಲು ಯಾರಾದ್ರು ಇಳಿತಾರೇನೊ ಅಂತ ಆಸೆ ಕಣ್ಣಗಳಿಂದ ನೋಡತ್ತೀನಿ ಆದ್ರೆ ಪಾಪಿಗಳು  ಇನ್ನಷ್ಟು ಜನ ಒಳಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿ ಬರ್ತಾರೆ....................... ಜೀವನದ ಕೊನೆ ನಿಲ್ದಾಣಾ ಬರೊ ವರಗು ಈ ಸಮಸ್ಯೆ ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ, ನಮ್ಮಿಬರ ಮಧ್ಯೆ ಅದೆಷ್ಟೆ ಜನ ಬಂದು ಹೋದರು ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿ ಮಾತ್ರ ಯಾವತ್ತು ಹೀಗೆ ಇರಲಿ......

ಟಿಕೆಟ್ ಟಿಕೆಟ್ ಟಿಕೆಟ್..... :)